Zwaarden Aas

Dé groep die het minst geliefd is. Dat is de reeks van de zwaarden kaarten. Maar is dat ook echt nodig?

Want wat doen we zonder de mentale wereld? Die indrukken in woorden omzet, ons zaken laat begrijpen en ons nieuwsgierig houdt als we aan het leren zijn?

Maar ook omdat onze geest het ons moeilijk maakt is het lastig om de zwaarden kaarten te vriend te houden. Ik weet het. Dat is de reden dat ik met deze reeks begin. In deze stukjes sta ik niet zozeer stil bij de woorden die je kunt gebruiken om de kaart te duiden, maar meer bij de 'waarom' van de beelden op deze kaart en hoe ze er bij passen.

De beelden geven ons de woorden.

In deze aas zien we, net zoals de andere azen, een hand uit een wolk ons het zwaard, het element lucht aanreiken. Hier is het. Wat ga jij er mee doen?

Het element lucht vertelt ons van de grens tussen ons en het hogere, figuurlijk gezien. Alsof ergens boven ons datgeen dat ons prachtige ideeen of nieuwe kennis geeft op ons neerdaalt. Maar dat we daar op een of andere manier in contact mee moeten komen. Hoe handig is dat we dan een verlengstuk van onszelf hebben: een zwaard.

We steken het zwaard in de lucht, we reiken naar dat hogere en we raken het. Eventjes. Een kort moment komt ons zwaard in contact met de kroon die op de kaart staat. Daar is onze inspiratie vanuit de mentale wereld. We laten het door ons heen stromen en (letterlijk) bedenken ons wat er mee kunnen.

We kunnen zeggen dat de kroon in de kaart ook onze trigger is. We worden geraakt door iets dat we met onze mentale verbinding opmerken.

De kroon in de kaart is het hoogste niveau in de Qabalistiche boom van het leven. Dit is ons enige contact met de inspiratie (als we dat zo noemen) die van 'boven' komt. Kether, de naam van de kroon in de boom, is het eerste dat er is. Het eerste dat tastbaar wordt. Het eerste dat je opmerkt. Je hebt er nog geen mening over, nog geen oordeel, en eigenlijk ook nog geen idee met wat je er mee kunt.

We kunnen gedachten hebben die ons vrede geven, net zoals de olijftak die links aan de kroon hangt. In deze symboliek zien we de duif uit het oude testament, die na de 7 dagen wachten door Noah in zijn ark met de hoop dat het water aan het zakken was, terugkwam met een stukje olijftak.

De duif als teken van hoop en de olijftak voor de vrede.

Genesis 8:11: "Toen de duif 's avonds naar hem terugkeerde, was er in zijn snavel een vers geplukt olijfblad." Een olijfblad. Want is dat niet wat hoop is? Hoop is een olijfblad, bewijs van droog land na een vloed. Houden we niet van de olijfbladeren van het leven? En houden we niet meer van de duiven die ze brengen? We houden van olijfbladeren. En we houden van degenen die ze geven."

Het teken van vrede en hoop, dat kunnen verlossende gedachten zijn. Of we moeten denken aan de winnaars bij de oude Olympische Spelen. Een huldiging en triomf.

Dit is wat we heel graag willen. Prettige gedachten, fijne ideeën. Dat we daar maar mooi van mogen groeien.

Maar dan is er de palmtak. De verrader.

Johannes 12

"Als de morgen daarop
de talrijke schare
die is gekomen voor het feest,-
als ze horen ‘Jezus komt naar Jeruzalem’,

nemen ze de takken van de palmen
en komen naar buiten, hem tegemoet;
ze hebben geschreeuwd:
hosanna!-
gezegend hij die komt in naam van de Heer!-
de koning van Israël"

Toen Jezus richting Jeruzalem kwam, waar hij al van wist dat dit zijn laatste dagen zouden zijn, had hij al voorspeld dat hij als held ontvangen zou worden. Op Palm Pazen of Palmzondag wordt verteld dat dit gebeurde. De palm was het teken van verloochening. De mensen haalden Jezus binnen als een held, rijdend op de weg naar zijn onheil.

"Maar Jezus zegt in zijn antwoord tot hen: gekomen is het uur dat de mensenzoon verheerlijkt wordt"

De palm aan de rechterkant van de kroon vertelt ons dus van niet prettige gedachten ook al kan het ons verheerlijken. Soms houden we er van om te zwelgen. Ons rumineren als we ons niet goed voelen. De hinderende of angstige gedachten die ons tegenhoudt.

Lacy Bryant The Slow Tarot